-
1 ogół
сущ.• весь• все• группа• совокупность• целое* * *♂, Р. \ogółu 1. совокупность ž;\ogół zagadnień совокупность вопросов; \ogół ludności всё население;
2. общество ň;dobro \ogółu общее благо;
3. в знач, нареч. \ogółет всего, в целом;\ogółет sto złotych всего (итого) сто злотых; \ogółem biorąc вообще говоря; ● па \ogół в общем; na \ogół biorąc вообще говоря;
w ogóle вообще+2. społeczność 3. ogólnie, razem
* * *м, Р ogółu1) совоку́пность żogół zagadnień — совоку́пность вопро́сов
ogół ludności — всё населе́ние
2) о́бщество ndobro ogółu — о́бщее бла́го
3) в знач. нареч. ogółem всего́, в це́ломogółem sto złotych — всего́ (итого́) сто зло́тых
ogółem biorąc — вообще́ говоря́
•- na ogół- na ogół biorąc
- w ogóleSyn:
См. также в других словарях:
ogół — m IV, D. u, Ms. ogóle, blm 1. «zespół przedmiotów, zjawisk tworzących pewną całość, będących jednego rodzaju, typu; zespół osób mających jakąś wspólną cechę, np. zawód, narodowość, zainteresowania» Ogół interesów, norm, zjawisk. Ogół czytelników … Słownik języka polskiego
